Van 10 t/m 14 september maakte ons koor een geslaagde concertreis naar Beieren. De twee bussen met de zangers, hun partners en andere begeleiders waren te gast in de glasstad Zwiesel, niet ver van de Tsjechische grens.
Het programma omvatte naast het verzorgen van een concert, een Böhmische avond, een bezoek aan het naburige Tsjechië, de opluistering van een Eucharistieviering, Frühschoppen en natuurlijk enige vrije tijd.
In Zwiesel werd een uitgebreid bezoek gebracht aan de vermaarde glasfabrieken van Zwiesel Kristallglas Schott. Hier werd niet alleen genoten van de lunch maar vooral ook van het bekijken van de ambachtelijke, klassieke manier van glasblazen. Het ontstaan van prachtige glaskunst en gebruiksvoorwerpen zoals hoogwaardige kwaliteit drink/wijnglazen, kon van dichtbij worden bekeken.
Op het programma stond ook een bezoek aan de Tsjechische stad Klatovy. Geen grote stad, maar zeker de moeite waard. De rondleiding met twee gidsen was zeer boeiend. Dit kwam vooral doordat zij hun informatie deskundig en vol overgave presenteerden. Het gebeurde in perfect Duits met geregeld Nederlandse woorden en uitdrukkingen er tussendoor. Zeer de moeite waard.
Op vrijdagavond werd in een grote, volle zaal een concertavond verzorgd samen met twee plaatselijke koren en met het Oostenrijke Hausruckchor, waarmee ons koor al 35 jaar vriendschapsbanden onderhoudt. Het interessante van dergelijke concerten is dat je een mooie vergelijking kunt maken tussen de verschillende koorrepertoires, de manier van zingen en de koorculturen. Bij de beide koren uit Duitsland en het Oostenrijkse koor viel op dat zij nog sterk blijven vasthouden aan repertoire in hun eigen taal en in veel gevallen uit hun eigen streek. Er zijn koorleden die zeggen dat zij dit wel eens zouden willen doorbreken, maar dat schijnt niet zo eenvoudig te zijn. Hiermee is overigens niets gezegd over de kwaliteit van de koren en de uitgevoerde werken.
Toen na de pauze ons koor optrad, bleek al direct dat er iets veranderde in de zaal. De sfeer werd anders, het publiek werd zeer enthousiast.
Wim Schepers en zijn mannen, bij deze gelegenheid aan de piano begeleid door Marion Pauw, voerden de toehoorders mee op een tocht door een gevarieerd internationaal koorprogramma. Om aan te geven wat dit teweeg bracht, kan het beste gebruik worden gemaakt van (een vertaling van) passages uit het uitgebreide artikel dat twee dagen later in de Beierse krant stond.
….“Wat echter in het tweede deel volgde, was een waar muzikaal vuurwerk van de ruim 50 zangers uit Nederland. Het Mannenkoor DSM·SABIC uit de provincie Limburg in de landendriehoek Aken-Maastricht-Luik met zijn koordirigent Wim Schepers en pianiste Marion Pauw wist direct bij de opmaat van een bekend volkslied uit Limburg het publiek voor zich in te nemen. De volgende stukken waren koorcomposities van het allerhoogste niveau. (….) Maar niet alleen met hoogstaande kost overtuigden de zangers, zij zongen als echte taalgenieën ieder werk in de originele taal. Voor sfeer zorgden zij bij hun uitstapje door de wereld van de Operette, waarbij Wim Schepers uitblonk als solist en komediant bij het “Fassbinderlied” uit “Bocaccio” van Franz von Suppé, net zoals het koor als “Ehrsame Bürger der Stadt”. Daarbij paste ook goed het Italiaanse schertslied “Quattro cavai che trottano”. De reis ging verder naar Kroatië met “Garavusa” en omdat daarin een koe het middelpunt is, deden de zangers er met “Eine Kuh wie du” uit “Im Weissen Rössl” nog een schepje bovenop.
Toen de zangers “Guten Abend gut Nacht” van Johannes Brahms wel zo indrukwekkend hadden gezongen liepen bij de toehoorders de rillingen ijskoud over de rug. Toen zij tot slot “So ein Tag, so wunderschön wie heute” zongen, werd hiermee het gevoel van de avond treffend samengevat.
Aan het einde van de avond vroeg Wim Schepers alle meewerkende koren op het toneel voor de grote finale, die niet treffender gekozen had kunnen worden. Het Beierse volkslied “Fein sein beinander bleib’n” was een indrukwekkend einde van een schitterende drielanden concertavond…..”
Op zondagmorgen werd in de prachtige Sankt Nikolauskirche van Zwiesel een plechtige Eucharistieviering opgeluisterd. Het koor zong hierbij letterlijk op zeer hoog niveau, gezien de vele, vele trappen die beklommen moesten worden alvorens op het oksaal te belanden (hoezo vergrijzing van de mannenkoren?).
De prachtige, volle kerk en de hele sfeer tijdens de mis zorgden er voor dat het koor, aan het orgel begeleid door de voortreffelijke plaatselijke organist, een belangrijke bijdrage kon leveren aan deze plechtigheid. De reacties van zowel de parochiegeestelijken als van de kerkgangers waren dan ook navenant.
De reis heeft het koor weer veel voldoening geschonken. De sfeer was uitstekend en er was meer dan tijdens de repetities de gelegenheid met elkaar te praten, te eten, te feesten en meer van die aangename zaken die het koorlidmaatschap met zich meebrengt. Voor de leden die nog niet zo lang deel uitmaken van het koor en voor hun partners was het een prachtige gelegenheid iedereen in enkele dagen tijd nog beter te leren kennen.
Het was fantastisch. Naar minpuntjes zou je echt moeten zoeken.
Een groot compliment voor de organisatoren.
Opgetekend door Piet Dorssers
Foto’s
